hunlar


Birkaç hafta öncesinden bir anı...

D&R'da kitap karıştırıyorum. Üzerinde "Tarih" yazan rafların önünde iki delikanlı konuşuyor, benimkisi zoraki kulak misafirliği:

- Abi, ben hiç kitap okumam. Uyduruk uyduruk şeyler hepsi.
- Ben de en son ortaokulda okumuştum, ne gerek var, boşver.
- Abi, okumak istesem ne olacak. Doğru dürüst bir şey anlatmıyorlar. Boşu boşuna vakit mi harcayayım?
- Tabii abi, hiç işe yarar bir şey yok, olsa okurdum zaten. Mesela şu kitap...

(Eline yaklaşık bin sayfalık bir kitap alıyor, ismi 'Hunlar')

- Bak işte bunu okurdum işte, ne güzel, atalarımızı anlatıyor, belli abi, güzel bu. Böyle şeyler anlatsınlar işte.
- Bunu ben de okurdum, Hunlar... Hunlar'ı okurdum abi.
  
Sonra kitabı yerine koyup uzaklaşıyorlar.

Peki. 

Graffiti Valencia sokaklarından...

eve dönmenin yolları

Bir yaz sabahı Haydarpaşa’dan kalkan Toros Ekspresi’ne atlayalı neredeyse 20 yıl olmuş. Hep otobüsle kat ettiğim İstanbul-İskenderun güzergâ...